Kruzenshtern

Ook dit indrukwekkende Tall Ship werd als vrachtvaarder gebouwd. In 1926 liep zij van stapel op de Tecklenburgwerf, vlakbij Bremerhaven. Deze stalen viermastbark is na de Sedov het grootste traditionele zeilschip ter wereld dat nog vaart. Haar thuishaven is Kaliningrad.

Zij kwam in de vaart als Padua en is het laatste zeilende vrachtschip dat in die tijd werd gebouwd. Samen met de Pamir, Passat, Preussen, Pommern en Peking maakte ze deel uit van de Flying P-line uit Hamburg. Ze is de enige van deze schepen die nog steeds vaart. Het schip werd met name ingezet om bouwmaterialen te vervoeren naar Zuid-Amerika en nam dan op de terugreis Salpeter mee. Ook werd de Padua gebruikt om graan te halen in Australië. In 1933-1934 zeilde de Padua slechts in 67 dagen van Hamburg naar Zuid-Australië, een wereldrecord. Tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bleef zij haar lange reizen maken als vrachtschip.

Na afloop van de oorlog werd het schip op 12 januari 1946 overgedragen aan de Sovjet-Unie als onderdeel van herstelbetalingen. Daarbij werd ze omgedoopt tot Kruzenshtern en kwam in 1955 als opleidingsschip in dienst bij de Russische Marine. Sinds 1966 is het schip eigendom van het ministerie van Visserij.

De Kruzenshtern heeft een lengte van 114,5 meter, een diepgang van 6,8 meter en vaart met de Russische vlag.